Akrisweekend 2017!!
Speurende Akrissers in Antwerpen, op zoek naar routes, verborgen taken en uiteindelijk; Wie is de Mol? Dit jaar was stond het Akris weekend in het teken van het ontmaskeren van de Mol. Dankzij een goede voorbereiding van Louise, waarvoor dank (!), werden er allerlei opdrachten gehouden met bepaalde taken. Zo waren er spellen als; Wie ben ik? en spreekwoorden uitbeelden op een foto. De grootste opdracht was een groepsopdracht, waarbij er navigatoren, gidsen, opletters, paparazzi en onthouders waren. Ieder had zijn eigen taak die naar behoren uitgevoerd moest worden om een joker en natuurlijk Akris punten in de pot te krijgen.
Uiteindelijk kwamen de navigatoren 3 minuten te laat aan, won Frederick een joker ondanks het missen van een gebouw (dankzij Thierry) en werden er nauwelijks Akris punten gewonnen voor de pot.
Op zondag bleek na het invullen van de test dat Frederick zich kon kronen tot winnaar van wie is de Mol, dankzij het (met dank aan Thomas) onthullen van mol Jody!
Naast het ‘wie is de mol’ weekend was het natuurlijk ook tijd voor drankjes, dansjes en karaoke tot in de late uurtjes!
Wij hebben weer genoten!
Karten
AH + zegeltjes = Karten met Akris! Dankzij een aantal leden werd het mogelijk om voor een mooi prijsje te gaan karten. Met een groep van 12 zijn we naar ANAC gegaan en lieten de meeste het racemonster in hun los!
Niet iedereen voelde zich even gemakkelijk in de kart. Zo bleken Mariska en Frederick inhaalvoer te zijn voor de anderen. Na 12 minuten gas geven bleek Steinmeister (Stijn van Erp) de snelste te zijn met 34,9 seconden, gevolgd door Lucky Luke (Luc) met 35,2 seconden en Botssss (Jeroen) met 36,3 seconden.
Hierna is er nog een 2e heat geweest waar Frederick uit was op wraak van zijn vorige tijd (wel sterk verbeterd, alleen gefaald met de behaalde positie). Meer risico’s werden er genomen en meer leden vlogen of spinden in de bochten. Louise trof het niet met 2 botsingen, zowel met Lisanne als Frederick… Maar door die risico’s werd er door iedereen (die nog mocht/wilde rijden) een snellere tijd gereden, waarbij Lucky Luke als enige onder de 34 seconden duikte (33,695).
Het was een leuke en gezellige avond en wie weet tot volgend jaar?!
Clubkampioenschappen 2017
Op 21 januari namen 13 strijdende Akrissers het tegen elkaar op. De leden werden in 2 poules verdeeld om zo te bepalen wie er naar het hoofdtoernooi en troosttoernooi gingen. Voordat deze vervolgrondes plaatsvond werd de dubbel gespeeld. Uiteindelijk bleken Celine en Stijn O. te sterk voor Louise en Stijn E.
In de troostronde kwamen de kersverse dubbelkampioenen tegenover elkaar te staan. Hier bleek Celine net een maatje te groot. De uiteindelijke finale ging tussen Behrouz en Frederick. Het werd een mooie finale waarbij Behrouz zich na een 4-2 overwinning tot clubkampioen van Akris mocht kronen.
Na het toernooi hebben wij lekker Italiaans gegeten bij Donatello’s. Het was weer een mooi kampioenschap!
Poolen
3 november, de dag waarbij Akris zich weer in café Pool bevond. En ja, de gezichten stonden weer vol concentratie en spanning (zie foto’s hieronder).
Maar waar enkele gezichten zich volledig fixeerden op de bal, was er ook een enkeling die zich meer ”in het algemeen” aan het concentreren was.
Uiteindelijk konden Lisanne en Louise het niet voorkomen dat Luuk de Boo, een vers Akris lid, met de eerste Chocolade-prijs er van door ging.
Gefeliciteerd Luuk.
Bowlen
Op 6 oktober 2016 was er een groep bidsprinkhanen die wel in was voor een potje ‘avond-uurlijk’ disco-bowlen. De avond begon iets voor half 10 buiten bij de ingang van Olround met het opwachten van de jarige job Cathalijne, waar vervolgens Lang Zal Ze Leven voor werd gezongen. In de tussentijd werden de ‘party hats’ uitgedeeld en werd bij de banen nogmaals uitgebreid voor Cathalijne gezongen.
Veters gestrikt, jassen uit, feesthoedje op, biertje erbij. Het bowlen kan beginnen. Zoals bij menig al bekend is telt de eerste ronde van bowlen mee voor de punten voor de o-zo gewilde titel ‘Akrisser van het jaar’ en dus was er volop spanning te voelen in de groep. Of was dat eerder voor de shotjes die je kon winnen bij verschillende spellen tijdens het discobowlen (met o.a. welke baan
het hardst meedanste, het hardst meezong, het hardst meezwaaide, en de duo-opdracht van Stijn O. en Maurice, waarbij ze goed opweg waren met het sterretje aansteken (uitermate knap) en Maurice rondrennend met Stijn O. op zijn rug, maar waarbij ze helaas in het donker tastten met het omdoen van een Glowstick). Met een score van 111 is als derde geworden, en nu tevens eigenaar van een heerlijke reep Toblerone, Lisanne! De tweede plek is met een goeie twee punten extra, en dus een score van 113, veroverd door de persoon die ‘leeft’
voor Dré Hazes, Louise. Met als passende prijs een bierpakket (misschien in te ruilen tegen Baileys?). En op de eerste plek ben ikzelf (Mayke) geëindigd. Mijn score was 129 en ook ik ben nu eigenaar van een bierpakket waar ik spoedig aan zal beginnen.
Na de foto’s van de prijsuitreiking vertrok een groot deel van de groep richting Doornroosje waar de rest van de avond en nacht zich voltrok bij het Beestfeest van de bèta faculteit. Iedereen bedankt voor het creëren van de leuke sfeer, ik vond het een mooie en geslaagde avond!
Nieuwe trainer!
Het is alweer een aantal maanden geleden dat René plaats maakte voor Lars. Maar wie is Lars precies?
Lars Wildenborg is 29 jaar en woont in Nijmegen. Na 3 jaar SPW studeren in Groenlo is Lars naar de HAN gegaan en heeft Sport, Gezondheid en Management in 2012 afgerond. Lars is fulltime tafeltennistrainer, coach en begeleidt hij enkele jeugdspelers. Hobby’s van Lars zijn stappen in Nijmegen of op de kermis en reist hij regelmatig. Zo heeft Lars afgelopen jaar een trainingsstage gevolgd in Chengdu (China). Zijn passie voor tafeltennis zie je duidelijk terug bij Lars! Andere afleidingen na tafeltennis zijn voetbal en (Dynamic) tennis.
Als laatste vroeg ik aan Lars; “Wat was je verwachting van Akris en hoe bevalt het nu?” Lars: “Mijn verwachting was om kennis te gaan maken met een gezellig clubje mensen die in zijn voor een drankje! Voor de eerste training had ik nog een blanco idee, omdat het lastig is om een beeld te vormen als je geen vergelijkingsmateriaal hebt. Wat ik bij Akris zie, is een mooie combinatie tussen interactie met studenten die ook wat te leren krijgen in dezelfde tijd. Er is een leuke omgang in de groep. De groep is divers, zowel persoonlijk als niveau. Tafeltennis is een individuele sport, maar bij Akris merk je duidelijk een groepsgevoel!”
Vreemde voorwerpen toernooi (verslag Frederick)
Op woensdag 28 oktober, in de vakantie, was het zover. Het vreemde voorwerpen toernooi. Langzaam stroomde de zaal vol met deelnemers én voorwerpen. Van koekenpannen tot leesboeken, het kon allemaal.
Met maar liefs 15 deelnemers begonnen wij aan de poulefase. Ik speelde zo onder andere met een houten lepel, sigarendoosje en een hockeystick. Vooral de hockeystick was een hele uitdaging. Na mijn verliespartij met de hockeystick won ik de laatste poulewedstrijd, waardoor ik eerste werd in de poule.
Na de poulewedstrijden werden alle nummers 1 gekoppeld in de poule (Tom, Jaco en ik). Nadat Tom de eerste wedstrijd won van Jaco, was het daarna de beurt aan mij. Deze won ik met 2-0, waardoor het een echte finale werd tussen Tom en mij. Het werd letterlijk een sPANnende wedstrijd. Tom stond erop om met de pannen te spelen. Deze wedstrijd wist ik te winnen. Het was een heel gezellig toernooi. Iedereen is weer gelijkwaardig aan elkaar en vooral de gezelligheid was duidelijk aanwezig! Ik zeg, volgend jaar weer!
Bowlen (verslag Louise)
Na jarenlange ervaring kan ik toch wel stellen dat het bowlen (onze jaarlijks terugkerende eerste activiteit) bij uitstek de meest geschikte activiteit is om het nieuwe jaar mee in te luiden. Niet alleen omdat bowlen bij velen een geliefde activiteit is, maar ook omdat het ‘disco’gehalte van deze activiteit er voor zorgt dat het nieuwe jaar met veel sfeer wordt ingeluid. De nieuwe zieltjes (overgehouden aan de introductie of het introtoernooi) en de oude knarren komen nader tot elkaar onder het genot van een drankje, met op de achtergrond rollende ballen.
Ook dit jaar was er een mooie mengelmoes van deze nieuwelingen en al ingeburgerde Akrissers. De groep werd over 3 banen verdeeld en de sfeer zat er meteen goed in. Zoals altijd is het eerste rondje bowlen belangrijk om punten te scoren voor Akrisser van het jaar, maar ook om een mooie prijs in ontvangst te mogen nemen. Na een paar worpen wordt de scheiding tussen kanshebbers op de winst en ‘falers’ al duidelijk. Misschien is dit ook wel terug te zien in de reacties op de ‘disco’- omroeper. Want discobowlen betekent natuurlijk ook dat er shotjes gewonnen kunnen worden door een strike te gooien wanneer de gouden pin vooraan staat, maar ook door hard meezingen of dansen. Menig Akrisser was dan ook bij tijd en wijle dansend (op stoeltjes) terug te vinden. Zo werden er zelfs shotjes gewonnen door de haast perfect uitgevoerde dans op K3 muziek. Tsja, laten we het maar niet hebben over het niveau van de muziek…
Terug naar de bowl-kwaliteiten. Sommige scores logen er niet om. Maar er waren haast geen teleurgestelde gezichten te zien: de sfeer zat er goed in. Er kan er maar een de beste zijn. Dit jaar bleek dat Tom te zijn. Na de prijsuitreiking ging een gezellige groep nog lang door om extra dansjes te doen (geen K3 meer).
Akrisweekend Leuven (verslagen Frederick en Maurice) Foto-opdracht: 2 teams, strijdend om een felbegeerde prijs: Wie wint de foto-opdracht in het prachtige Leuven?!
Verslag groepje Frederick, Louise, Sander, Thomas, Marco, Stijn, Adrien en Ruben:
Met een mooi zonnetje in de rug gingen beide teams op pad vol creatieve gedachtes. Wie maakte de beste, meest creatieve foto’s bij de bekenste culturele stekjes van Leuven? Natuurlijk had ons team de beste papieren. Dit hebben we ook absoluut bewezen! Zo begon het op het Centraal station. “Haastige spoed is zelden goed” zeggen ze. Helaas snapt Louise het nog steeds niet.
Terwijl we doorliepen kwamen we uit bij de Openbare Bibliotheek. Een fraai gebouw om een foto voor te maken, maar nog veel mooier om er een foto van boven te maken! Zo gezegd, zo gedaan. Nadat iedereen de tickets veilig had opgeborgen (hé Stijn),kwamen we op grote hoogte aan. Eenmaal boven maakten wij de groepsfoto anno 2015, met een selfie natuurlijk! Gelukkig had er niemand hoogtevrees! Nadat we aandachtig het prachtige Leuven van boven hebben bekeken, gingen we door richting ‘t Fonske. Voordat we daarheen gingen om te zwemmen, heeft Ariël ons zwemles willen geven (en tevens ook een foto). Wij vingen in ieder geval geen Bot(je) antwoord.
Bij aankomst van het Fonske dacht Stijn… ‘’Goh, even voorover leunen’’, dat kostte hem bijna een stukje Leuvense geschiedenis. Na alle ‘schrik’ die we daarvan kregen, hebben wij toch nog even eens goed gedoken! Wat Thomas aan het doen is, is nog steeds een raadsel…
Vervolgens kwamen wij aan bij de grote kerk op de markt. Tot onze verrassing bleek er een bruiloft gaande. Een vrij bijzonder moment, waar natuurlijk ook foto’s van zijn. Even later, tot grote schrik bleek Ruben zo geinspireerd te zijn, dat hij Louise ter huwelijk vroeg. En ja hoor, Louise smolt helemaal weg en zei gelukkig: ‘’JAAAAAA’’. Met het pas getrouwde paar vervolgden we onze weg richting het Klein Begijnhof. Ondanks dat Louise gek is op ‘groepsstapelen’, is er toch voor gekozen om samen het woord Leuven te spellen.
Uiteindelijk kwamen we aan bij de laatste plaats: De oude markt, tevens (de langste!!) barstraat van Europa. Wat kenmerkend is voor een markt is natuurlijk de handel. Zo is op bijbehorende foto te zien dat Frederick flink aan het handelen is met de rest. Pennen, snoepjes, oordopjes, noem het maar op (zijn geliefde Twente-sjaal niet inbegrepen). Met deze winst gingen we aansluiten bij het andere groepje waarop we nog lekker op het terrasje gezeten hebben!
Verslag groepje Maurice, Jorien, Rutger, Mariska, Mark, Lucas, Luc en Tobi:
Ons groepje begon de foto-opdracht met een zonnige foto op het station. Hier is duidelijk te zien hoe wij een trein na doen. Toch? Hoewel we ook bij een aantal locaties filmpjes hebben gemaakt, zijn deze niet geschikt voor kleine kinderen en daarnaast ook te groot om op deze pagina te zetten. (Wel een aanrader!) Er werden ook onschuldige foto’s gemaakt, waarbij grootvader Luc met zijn 6 gangsters de uitgang van de St. Pieter kerk overziet.
Er was nogal wat onduidelijkheid over de Grote/Oude Markt dankzij bepaalde niet nader te noemen individuen *kuch Louise kuch*, waardoor wij voor de zekerheid ook een foto hebben genomen op de Grote Markt, die Lucas voor de duidelijkheid nog maar even had aangewezen. En… zoals sommige Akrissers allang hadden voorspeld, heeft Maurice eindelijk toch Mariska om haar hand gevraagd! De (schoon)familie was ook present zodat ze meteen konden trouwen in het stadhuis.
Zo hebben we ook een uitstapje gemaakt naar het GROTE Begijnhof en hier de Titanic nagespeeld. Lucas begeleidde ons met prachtige muzikale klanken die de moeite waard zijn om terug te luisteren op film. In de Universiteitsbieb stond een leuk foefje waarmee we een reflectie foto hebben gemaakt. Als je goed naar die foto kijkt zijn de meesten enigszins te identificeren.. ongeveer dan.
Omdat ’t Fonske eerder die dag bijna was verwoest, zijn we er maar voor gaan staan om de schade te verbloemen. De gelijkenis is sprekend. Ten slotte moesten we nog een foto maken van de Oude Markt, maar onze inspiratie was op. Ruben (van het andere team) bood uitkomst.
P.S. Het feit dat deze fotocollage compleet amateuristisch is doet natuurlijk niets aan het feit dat de foto’s van topkwaliteit zijn. Met advies van fotograaf R. Pepijn v. L. mag duidelijk worden dat wij de terechte winnaar zijn van de foto-opdracht.
